CATATAN DUA

DAFTAR MASUK SEKOLAH


Suatu petang pada bulan Januari 1963, saya telah bersua dengan Ustaz Mas’od bin Haji Jaafar di kedai Taukeh Yaakob Parit (9) . Beliau tinggal di Kampong Parit 8 ½ Timur , Sungai Besar. Beliau juga adalah bekas guru sekolah agama rakyat semasa saya mula-mula bersekolah agama di kampong ( Alhamdulillah, beliau tetap sihat hingga sekarang walaupun usianya hampir mencapai 80 tahun dan masih bertenaga menunggang basikal dari rumahnya pergi ke Pekan Sungai Besar sejauh hampir 16 kilometer pergi balik – Kebetulan pula beliau memang tidak tahu ( berani ? ) menunggang motorsikal ! ).

Beliau bertanya , apa kerja saya lakukan selepas tamat sekolah rendah agama di Madrasah Ubudiah Parit (6) Sungai Besar . Terus terang saya katakan kepada beliau , kerja saya selain turut bersawah padi menolong ibu bapa, saya juga bekerja mengambil upah membuat parit, membuang lumpur parit, membersihkan kebun kelapa dan kebun getah di Estet Torkington dan juga Estet Air Manis Sabak Bernam termasuk ikut serta kerja ‘ membangsal ‘ ( kerja mengambil upah serta bermalam di tempat kerja tersebut ).

Beliau kemudian memberitahu saya dan mencadangkan supaya menyambung pelajaran agama di Madrasah Ehya Ul Falah, Sungai Besar. Kerana usia saya masih muda lagi - dalam lingkungan awal 18 tahun . Kata beliau, ilmu agama lebih penting berbanding dengan harta benda. Kerana apabila sudah dewasa serta mempunyai keluarga nanti mungkin sukar untuk belajar lagi; seperti mana contoh diri beliau sendiri yang bekerja sawah padi di kampong sekarang ( beliau pernah belajar di sekolah pondok semasa bujangnya ).

Saya jelaskan kepada beliau, saya ‘ tergendala ‘ dari menyambung pelajaran Kelas Khas Agama di Madrasah Ehya Ul Falah pada tahun 1962 lalu lantaran tidak mempunyai sijil beranak. Walhal pendaftaran sekolah pada waktu itu memerlukannya.

Ustaz Mas’od mencadangkan kepada saya supaya pergi berjumpa dengan mudir ( guru besar ) dahulu sama ada boleh mendaftar sekoah tanpa sijil beranak seperti ditetapkan dengan secepat mungkin. Beliau juga mendoakan saya moga-moga berjaya menyambung pelajaran di situ dan berjaya dalam pekerjaan suatu hari nanti !.

Untuk pengetahuan anda, saya tamat darjah lima aliran agama di Madrasah Ubudiah Parit (6) Sungai Besar pada tahun 1962 dan sepatutnya boleh meneruskan pelajaran di Kelas Khas Agama di Madrasah Ehya Ul Falah seperti rakan-rakan sekelas yang lain . Oleh kerana halangan seperti dinyatakan , saya terpaksa mengambil keputusan tidak menyambung pelajaran dan bekerja mengambil upah di estet ketika di luar musim bersawah padi, bersama seorang rakan karib sekampong, Amir Husin bin Hamzah ( beliau sudah meninggal beberapa tahun lalu di Alor Star, Kedah tidak lama selepas pencen sebagai Juru Teknik JKR bandar itu ).

Berikutan nasihat diberi oleh Ustaz Mas’od yang saya anggap begitu ikhlas , saya memberikan pengakuan untuk ‘ mencuba ‘ menyambung pelajaran di Madrasah Ehya Ul Falah, Sungai Besar dalam Kelas Khas Agama Tahun (1).

Salah seorang rakan saya semasa bersekolah Melayu / Kebangsaan di Parit (9) masa dahulu dan beliau belajar di Madrasah Ehya Ul Falah ialah Ahmad Ismail bin Haji Kornain yang tinggal di Parit (8) Timur. Beliau saya temui dan menyatakan hasrat untuk mendaftar masuk sekolah. Beliau amat bersetuju dan bersedia menemankan saya berjumpa dengan mudir Kelas Khas Agama waktu itu, Ustaz Haji Sobari bin Haji Othman ( beliau sudah meninggal dunia ).

Pada hari dijanjikan, saya ditemani Ahmad Ismail dan Ishak bin Ahmad ( rakan sekolah di Madrasah Ubudiah Parit (6) dahulu ) serta seorang rakan lain ( saya lupa siapa dia ) berjumpa dengan mudir di rumah beliau yang berada bersebelahan bangunan sekolah.

Waktu itu, saya bukanlah seorang yang pandai berkomunikasi apatah lagi dengan orang yang tidak pernah dikenali. Kerana itu, sebagai ‘ pembuka kata ‘ dengan Ustaz Haji Sobari, terpaksalah Ahmad Ismail dan Ishak menyatakan tujuan saya datang.

Apabila kedua orang kawan selesai menyatakan tujuan kedatangan saya , Ustaz Haji Sobari yang kelihatan warak dan lemah lembut orangnya, beliau bertanya beberapa perkara kepada saya seperti surat berhenti sekolah, sijil beranak dan juga kenapa saya tidak terus menyambung pelajaran selepas tamat darjah lima tahun lalu. Pertanyaan beliau saya berikan jawapan secara terus terang di samping memohon ‘ belas kasihan ‘ beliau menerima saya belajar di sekolahnya.

Al hamdulillah, permohonan saya diterima dan beliau memberitahu pada hari esuk bolehlah mula datang ke sekolah !.....( Semoga Allah SWT mencucuri rahmat ke atas roh beliau kerana baik budinya kepada saya waktu itu . .Amin ya rabbal ‘alamin ! )

Apabila kembali ke rumah, saya memberitahu kedua ibu bapa bahawa saya akan bersekolah di Madrasah Ehya Ul Falah pada hari esuk. Kedua ibu bapa saya turut merestui. Namu beliau memberitahu, semua perbelanjaan sekolah nanti kenalah saya tanggung sendiri ! ( Kedua orang tua saya bukanlah golongan berada pada waktu itu. Tambahan pula saya memang ada mempunyai sedikit simpanan wang hasil dari kerja-kerja mengambil upah di estet )

Semalaman saya tidak dapat tidur lena menunggu ketibaan esuk pagi…. Kerana saya akan pergi ke sekolah yang belum pernah masuk ke dalam bangunannya, bertemu dengan guru-guru yang juga tidak pernah saya kenali selain suasana pergaulan murid dan pembelajaran yang pasti berbeza. Selain itu , saya turut merasa ‘ amat malu ‘ hendak berjumpa rakan-rakan sekelas masa bersekolah di Madrasah Ubudiah Parit (6) dahulu, yang sekarang telah bersekolah di situ sejak tahun lalu serta belajar dalam kelas yang lebih tinggi pula ( Kelas Khas Agama Tahun (2) !.....